Inicjatywy LTR
HYMN I HEJNAŁ MIEJSKI
Pieśń „O, Ziemio Lubartowska” to utwór będący hymnem regionalistów, a do roku 1996 – hymnem a w wersji instrumentalnej hejnałem miejskim.
Jej autorem jest lubartowianin, poeta i muzyk Stanisław Latek (1931 – 1953), od 2021 r. wpisany do Księgi „Pamięć i Zobowiązanie”.
Spopularyzowali tę pieśń regionaliści skupieni w Lubartowskim Towarzystwie Regionalnym w szczególny sposób podczas obchodów 450 – lecia Lubartowa w 1993 r. Rok później melodia ta zaprezentowana została na I Ogólnopolskim Przeglądzie Hejnałów Miejskich w Lublinie w wykonaniu trębaczy Orkiestry Dętej OSP w Lubartowie (Tadeusz i Wiesław Poździkowie, Marian Zawadzki).
22 listopada 1995 r. LTR skierowało wniosek do Przewodniczącego Miejskiej Rady o uznanie pieśni „O, Ziemio Lubartowska” za hymn miasta. Stało się to w 1996 r. – uchwała z dnia 16 lutego 1996 r. (Nr XXI/134/96/ stwierdzała, co następuje:
§1 „Uznaje się utwór Stanisława Latka pt. „O, Ziemio Lubartowska” za pieśń miejską, jednocześnie uznaje się instrumentalną wersję pieśni za hejnał miejski”.
Od dnia 10 lipca 1999 r. codziennie w południe rozbrzmiewa z wieży miejskiego ratusza hejnał „O, Ziemio Lubartowska”.
Hejnał miejski
Hymn miejski
HERB MIASTA
W ramach przygotowań do jubileuszu 450 lecia nadania prawa miejskiego Lubartowskie Towarzystwo Regionalne planujące wydanie z tej okazji medalu okolicznościowego z wizerunkiem herbu miasta zwróciło się do Polskiego Towarzystwa Heraldycznego oddział w Lublinie o ekspertyzę poprawności obowiązującego herbu Lubartowa. Z czasów przedrozbiorowych istniały bowiem dwa źródła ,do których nawiązywano w heraldyce miejskiej: funkcjonująca w XVI – XVIII w. pieczęć miejska oraz herb nadany przywilejem królewskim z 1744 r. Towarzystwo Heraldyczne w Lublinie wskazało na poprawność herbu z czasów Sanguszków. Zainteresowana tym faktem Rada Miejska w Lubartowie na sesji w dn. 10 lutego 1993 r. podjęła uchwałę o przyjęciu herbu według wzoru z 1744 r. (uchwała nr XXXV/197/93). Projekt herbu miasta wykonał lubartowski artysta plastyk Dariusz Dessauer. W następnych latach Burmistrz Miasta wystąpił do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Warszawie o opinię heraldyczną w sprawie wzoru graficznego. Komisja Heraldyczna wniosła poprawki do obowiązującego wzoru, jednocześnie zasugerowała, by barwy tarczy herbowej: czerwień i błękit stały się barwami flagi miejskiej.
W związku z powyższym Rada Miasta na sesji w dniu 28 września 2007r. podjęła uchwałę o herbie miasta Lubartów (uchwała nr XIII/94/07).
TABLICE PAMIĄTKOWE
Klemensa Junoszy Szaniawskiego – ul. Kościuszki
23 listopada 1959 r. na ścianie frontowej dworku przy ul. Kościuszki 3 z inicjatywy Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Lubartowskiej (od 1977 r. LTR) wmurowano tablicę pamiątkową poświęconą XIX – wiecznemu pisarzowi Klemensowi Junoszy Szaniawskiemu w 110 rocznicę jego urodzin. Urodzony w Lublinie po przedwczesnej śmierci rodziców wychowywał się u dziadków w Lubartowie. Ludwik Szaniawski zamieszkiwał w dworku przy ul. Kościuszki (wówczas Podzamcze) tuż przy parku za kościołem parafialnym.
Trudno ustalić w jakim okresie Klemens przebywał w Lubartowie, w 1877 r. przeniósł się na stałe do Warszawy. Już jako pisarz akcję dwóch swoich powieści „Pan Sędzia” i „Dworek przy cmentarzu” umieścił w Lubartowie. Nigdy nie użył nazwy miasteczka, jednak obszerne opisy w powieściach poświadczają znajomość realiów lubartowskich.
Odsłonięcie tablicy było częścią obchodów poświęconych Szaniawskiemu.
Bolesława Prusa – ul. Lubelska
W 120 rocznicę wybuchu powstania styczniowego na budynku domu handlowego przy ul. Lubelskiej, w miejscu gdzie w XIX wieku stał dom Domiceli i Klemensa Olszewskich wujostwa Aleksandra Głowackiego (tak się naprawdę nazywał). Jako młody człowiek Aleksander wziął udział w powstaniu styczniowym. Ranny w jednej z potyczek a następnie aresztowany został dzięki staraniom rodziny zwolniony i przebywał u swojego wujostwa w Lubartowie w domu przy ul. Lubelskiej 210 (w późniejszym czasie -35).
Miastu po latach poświęcił jedną z Kronik tygodniowych w Kurierze Warszawskim w 1881 r.
Tablicę pamiątkową wmurowano dzięki staraniom LTR 21 stycznia 1983 r. Została ona odrestaurowana w 2009 r.
NAZEWNICTWO ULIC
Klemensa Szaniawskiego – 1962
Bolesława Prusa – 1963
Stefana Żeromskiego – 1963
Władysława Broniewskiego – 1968
Mikołaja Reja – 1976
Wandy Śliwiny – 1976
Piotra Firleja – 1976
Ks. Aleksandra Szulca – 1990
Na prośbę Urzędu Miasta Zarząd LTR opiniował wnioski o nadaniu nazw ulicom imienia:
Ludwika Stanisława Licińskiego, ks. Walentego Ligaja oraz Józefa Lulka.
Kilkakrotnie ponawiano wniosek o upamiętnienie zasług księcia Pawła Karola Sanguszki. W nawiązaniu do tych działań w dn. 3 marca 2021 r. złożono propozycję nadania imienia Książąt Sanguszków dla zrewitalizowanego parku miejskiego. Rada Miasta Lubartów podjęła taką uchwałę w dn. 30 sierpnia 2021 r. (uchwała nr XXXIII/236/2021)
